متی (با تلفظ: متا؛ در عبری:מתי، در یونانی:Ματθαίος؛ به معنی «بخشش خدا») پسر الفائوس، یکی از دوازده حواری عیسی و از نخستین مسیحیان بود.[۱] او از اهالی اورشلیم بود و یکسال از عیسی بزرگتر بود. او را لاوی نیز میخواندهاند.[۲] او خواندن و نوشتن میدانست و پیشهاش جمع آوری مالیات بود.[۳] متی پیش از گرویدن به عیسی، در جلیل و کفرناحوم به هرود خدمت میکرد. وی جشنی بزرگ برای عیسی گرفت و بسیاری از جمع آوران مالیات را به آن جشن دعوت کرد.[۴] متی در انطاکیه سوریه، انجیل خود را نوشت
متی در قرن اول در حبشه درگذشت و مزارش در سالرنو ایتالیاست.
متی به عنوان یکی از شاگردان اصلی عیسی در تمام چهار انجیل و در اعمال ثبت شده است. در انجیل متی او به عنوان یک جمع کننده مالیاتی توصیف شده است؛ با این حال، در مواجهه با موازات، جمع آوری مالیات عیسی مسیح به نام "لوی" نامیده می شود. مسیحیان به طور سنتی تصور می کردند که این نمونه ای از نامگذاری دوگانه است.